Klasyfikacja instalacji elektrycznych

Instalację elektryczną definiuje się jako zespół połączonych ze sobą urządzeń elektrycznych o skoordynowanych parametrach technicznych, przeznaczonych do określonych funkcji, o napięciu znamionowym do 1000 V prądu przemiennego i 1500 V prądu stałego, przeznaczonych do doprowadzenia energii elektrycznej z sieci rozdzielczej do odbiorników.

W skład instalacji elektrycznej wchodzą zespoły urządzeń, aparatów i osprzętu elektrotechnicznego niskiego napięcia, zapewniające odbiorcom dostawę energii elektrycznej o odpowiedniej jakości, w sposób niezawodny i całkowicie bezpieczny.

Do instalacji elektrycznych zalicza się linie elektroenergetyczne z przyłączami, złączami elektrycznymi i rozdzielnicami, obwody rozdzielcze i odbiorcze, łączniki, zabezpieczenia, urządzenia ochrony przed porażeniem elektrycznym i przepięciami.

Instalacje elektryczne w budownictwie stanowią integralną część wyposażenia budynku i w znacznym stopniu warunkują jego prawidłową i bezpieczną eksploatację. Instalacje powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby w przewidywanym okresie użytkowania pozostawały w pełnej sprawności technicznej, spełniały wymagania dotyczące mocy zapotrzebowanej, a także zapewniały komfort pracy dla ich użytkowników.

Klasyfikacja instalacji elektrycznych opiera się na różnych kryteriach, najczęściej ze względu na rodzaj zasilanych odbiorników i miejsca występowania oraz przewidywanego okresu użytkowania.

1) W zależności od rodzaju zasilanych odbiorników elektrycznych instalacje elektryczne dzieli się na:

a) instalacje oświetleniowe – zasilające elektryczne źródła światła, obwody gniazd wtyczkowych w mieszkaniach oraz urządzenia grzejne i podgrzewacze wody o niewielkich mocach w gospodarstwach domowych i budynkach mieszkalnych;
b) instalacje siłowe – zasilające silniki, przemysłowe urządzenia grzejne o znacznych mocach oraz inne odbiorniki o charakterze przemysłowym;

2) W zależności od rodzaju zasilanych odbiorców i miejsca występowania, instalacje elektryczne dzieli się na:

a) instalacje przemysłowe – w zakładach przemysłowych wytwórczych i wydobywczych,np. w górnictwie, hutnictwie itp.
b) instalacje nieprzemysłowe, zwane również w budownictwie ogólnym (w budownictwie ogólnym; w budynkach użyteczności publicznej i budownictwie mieszkaniowym, jedno- i wielorodzinnym,).
c) instalacje w rolnictwie i w obiektach ogrodniczych i hodowlanych.

3) W zależności od przewidywanego czasu użytkowania, instalacje elektryczne dzieli się na:

a) instalacje stałe,
b) instalacje tymczasowe (prowizoryczne);

4) W zależności od wpływów zewnętrznych na warunki i stopień szkodliwości oddziaływania na elementy instalacji, rozróżnia się urządzenia i instalacje elektryczne przeznaczone do użytkowania:

a) w pomieszczeniach zwykłych (warunki środowiskowe normalne), w których nie występuje oddziaływanie wpływów zewnętrznych,
b) w pomieszczeniach szczególnych (warunki środowiskowe szczególne), w których występuje oddziaływanie różnych czynników szkodliwych,
c) poza budynkami – na terenie zewnętrznym;

5) Z instalacjami elektrycznymi w obiektach budowlanych bezpośrednio związane są instalacje:

a) ochrony przed porażeniem elektrycznym;
b) ochrony odgromowej i przeciwprzepięciowej;

6) W obiektach budynkach mogą być również użytkowane instalacje:

a) telekomunikacyjne,
b) domofonowe i alarmowe,
c) antenowe,
d) odgromowe.